W ostatnim dniu listopada

Powróżyć sobie wypada …

Butami, stopionym woskiem,

By przyszłość poznać choć troszkę.

Wyśmienita jest zabawa

Andrzejkowa we wróżenie.

Trzeba jednak ją traktować

Z lekkim oka przymrużeniem.

Andrzejki to stara ludowa tradycja, zwyczaj, który przetrwał do dzisiaj. W przeddzień  imienin św. Andrzeja, chłopcy i dziewczęta wróżyli sobie, co ich spotka w przyszłości. Obecnie Andrzejki są wspaniałą zabawą, dostarczającą wielu przeżyć i emocji.

W naszym przedszkolu obchodziliśmy je w poniedziałek 30 listopada. Jak na wieczór wróżb i czarów przystało, były pomysłowe przebrania, wspaniałe humory i chęć sprawdzenia przyszłych wydarzeń. Wróżyliśmy  sobie lejąc wosk przez klucz, odczytywaliśmy, co nas spotka z ułożenia butów oraz  rekwizytów, które skrywały ułożone do góry dnem filiżanki.  Pomysłów na poszukiwanie odpowiedzi, co nas czeka, było wiele, zawsze towarzyszyła temu świetna zabawa. Czy wróżby się spełnią? Czas pokaże. Pewne jest to, że zabawy andrzejkowe, przyniosły dzieciom wiele radości i były okazją do wspólnej zabawy.

Joanna Rebes

TAK BAWIŁY SIĘ MALUSZKI

      Szanowni Państwo 

Bardzo dziękujemy za wzięcie udziału w konkursie „Rodzinna gra planszowa”.

Wszystkie prace były ciekawe, przemyślane oraz starannie wykonane i zostały wyróżnione. 

Dzieci otrzymają pamiątkowe dyplomy i nagrody po powrocie do przedszkola.
Gratulujemy pomysłu i twórczości

Koordynatorzy konkursu:

Kinga Paździerkiewicz, Joanna Trumińska

W każdy wtorek w naszej grupie odbywają się zajęcia prowadzone przez Panią Agnieszkę i Panią Marzenę w ramach współpracy ze Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży, mieszczącym się w pobliżu przedszkola, przy ul. Wietora 15.

Zajęcia mają na celu rozwijanie i stymulowanie zmysłów poprzez zabawy sensoryczne, rozwój dzieci pod kątem emocjonalnym, intelektualnym jak i społecznym. Podczas zajęć rozbudzana jest aktywność dzieci, zaspokajana jest również ich naturalna potrzeba ruchowa.

W ostatni wtorek dominowały zabawy z chustą KLANZA oraz z liną, w trakcie których ćwiczony był refleks, koordynacja wzrokowo i słuchowo – ruchowa, zmysł dotyku i wzroku. Warsztaty wyzwalały wiele emocji, uczyły współpracy, współdziałania, umiejętności rywalizacji w zadaniach indywidualnych i zespołowych.

Agata Adamska

Jesienne nastroje to temat omawiany w pierwszym tygodniu listopada w naszej grupie.

Jak to bywa z początkiem listopada, trochę mży, trochę pada i prędko zapada zmrok. Jesień ma różne oblicza, bywa pogodna, radosna, złota, ale też szara, smutna i  deszczowa. Fajnie jest, gdy można się wtedy bawić z kolegami i koleżankami w wymyślone wspólnie zabawy.

Lecz my nie tylko bawimy się, ale również uczymy. W tym tygodniu poznaliśmy literę „t” jak „tata”, z którym moglibyśmy iść na koniec świata oraz utrwalaliśmy wcześniej poznane litery. Dowiedzieliśmy się,  jak wygląda obieg wody w przyrodzie. Dzięki doświadczeniom z wodą już wiemy, które przedmioty unoszą się na wodzie, a które toną. Nauczyliśmy się też, jak można zapisywać za pomocą symboli graficznych wyniki naszych eksperymentów. Poprzez ćwiczenia i zabawy ruchowe doskonaliliśmy koordynację wzrokowo-ruchową, orientację przestrzenną, a także umiejętność stosowania liczebników porządkowych i spostrzegawczość. Muzyka była inspiracją do wielu działań, zabaw. Żeby być dobrze przygotowanym  na jesienną słotę, każdy starszak zaprojektował własny jesienny parasol.

Jak zwykle we wtorek nie mogło oczywiście zabraknąć zajęć z Paniami z SCKM.

W jesiennej scenerii naszego ogrodu powstały piękne kompozycje z wykorzystaniem liści. Były też nowe zabawy  integracyjne  i ruchowe, którym towarzyszyła jak zawsze świetnie dobrana muzyka.

Tydzień minął nam bardzo pracowicie.

Joanna Rebes

“Mój dom” to temat całotygodniowych zajęć, realizowanych w minionym tygodniu w grupie drugiej. Zainspirowane opowiadaniem Ewy Stadtmüller “Pod jednym dachem” dzieci wypowiadały się na temat swoich domów, podawały swoje adresy zamieszkania, utrwaliły własne imiona i nazwiska. Przypomniały sobie podstawowe figury geometryczne; przeliczały, posługując się liczebnikami głównymi w zakresie 4 i więcej; stosowały pojęcia: dużo, mało, na, nad, pod, przed; konstruowały też w zespołach domy z klocków. Oglądając ilustracje różnych domów, zwracały uwagę na różnorodność ich zabudowy, próbowały dostrzec różnice i podobieństwa w ich wyglądzie. Na koniec samodzielnie wykonały pracę plastyczną nawiązującą do tematu. 

Barbara Gąsiorowska